Ayer tuve una prueba de vestuario agotadora y bromeaba con la productora sobre la peli Lost in Translation. En dicha peli, Bill Murray interpreta a un actor en decadencia que hace un anuncio de whisky. Y yo pienso, joder este fin de semana yo mismo protagonizo un anuncio de whisky. Estaré en la decadencia de mi carrera? si aún no tengo los 30? Miedo me da. Si almenos tuviese que ir a Japón a rodarlo...
martes, 21 de octubre de 2008
lunes, 6 de octubre de 2008
Hace casi un mes...
Hace casi un mes que no escribo nada de nada. Un mes en el que han pasado un montón de cosas, algunas banales, otras no tanto.
Se casó un amigo. Inolvidable. Aunque más inolvidable fue la despedida de soltero. Redios!
Acabó un trabajo. Empezó otro. Aún más absurdo, si cabe.
Ha empezado por fin la temporada teatral. Con buen pie. Trabajito. Estoy pendiente de dos cosas gordas. Tocaremos madera hostiaputajoder.
He visto en concierto a la casa azul, lori meyers y facto de la fe. He ido al cine a ver no me pidas que te bese porque te besaré ,he ido al teatro a ver Germanes ( por segunda vez), el col-laborador y la tortuga de darwin.
He firmado un autógrafo en un pecho enorme y la chica dijo que no se lavaría al día siguiente y yo le dije que se le borraría igual.
He bebido demasiado. Lo sé. Y me he gastado una cantidad de dinero mareante.
Estoy muy muy resfriado y tengo tos. Y duermo fatal por las noches... ah y necesito un masaje, tomen nota.
Se casó un amigo. Inolvidable. Aunque más inolvidable fue la despedida de soltero. Redios!
Acabó un trabajo. Empezó otro. Aún más absurdo, si cabe.
Ha empezado por fin la temporada teatral. Con buen pie. Trabajito. Estoy pendiente de dos cosas gordas. Tocaremos madera hostiaputajoder.
He visto en concierto a la casa azul, lori meyers y facto de la fe. He ido al cine a ver no me pidas que te bese porque te besaré ,he ido al teatro a ver Germanes ( por segunda vez), el col-laborador y la tortuga de darwin.
He firmado un autógrafo en un pecho enorme y la chica dijo que no se lavaría al día siguiente y yo le dije que se le borraría igual.
He bebido demasiado. Lo sé. Y me he gastado una cantidad de dinero mareante.
Estoy muy muy resfriado y tengo tos. Y duermo fatal por las noches... ah y necesito un masaje, tomen nota.
viernes, 12 de septiembre de 2008
Mis problemas con la justicia
Hace un par de días tuve un "altercado" policial en el que se me podría haber caido el pelo. Pero mucho. Al final me dijeron que conmigo "harían una excepción" , uf!
Gracias polis, a partir de hoy os respetaré un poquito más.
El otro día escuché esto: "yo nunca me he acostado con una mujer fea... eso sí, me he levantado con más de una", me encantó.
He empapelado una pared de mi piso y he colgado varias fotos y recuerdos, me encanta.
Ahora mismo M. ha contado el chiste " se abre el telón y se ven a 20 tías con el culo en pompa" , título de la serie: DALLAS.
Hoy estoy contento, porque vamos a St.Boi a ver La Casa Azul, vamos a darlo todo.
Me gustaría escribir más a menudo por aqui...
Gracias polis, a partir de hoy os respetaré un poquito más.
El otro día escuché esto: "yo nunca me he acostado con una mujer fea... eso sí, me he levantado con más de una", me encantó.
He empapelado una pared de mi piso y he colgado varias fotos y recuerdos, me encanta.
Ahora mismo M. ha contado el chiste " se abre el telón y se ven a 20 tías con el culo en pompa" , título de la serie: DALLAS.
Hoy estoy contento, porque vamos a St.Boi a ver La Casa Azul, vamos a darlo todo.
Me gustaría escribir más a menudo por aqui...
martes, 9 de septiembre de 2008
martes, 2 de septiembre de 2008
special K
Después de la Festa Major de Granollers, de la que por cierto este año no mostraré ninguna foto porque son inmostrables... vuelve el día a día.
Ha sido llegar Septiembre y ponerse todo a funcionar, me gusta. Reuniones, ver a gente que echo en falta y tirarme en el suelo con un cojín rojo en la cabeza.
Y se avecinan cosas interesantes y risas por doquier.
-me he comprado una báscula digital-
Ha sido llegar Septiembre y ponerse todo a funcionar, me gusta. Reuniones, ver a gente que echo en falta y tirarme en el suelo con un cojín rojo en la cabeza.
Y se avecinan cosas interesantes y risas por doquier.
-me he comprado una báscula digital-
lunes, 25 de agosto de 2008
ca os
caos.
ya desde el viernes. quedando con R. y R. a cenar en mi casa con una botella de cava bueno. mirando llover desde la ventana. quedando con D. después y rumbo a uno de nuestros bares modernos favoritos. el gintonic en copa es lo mejor del mundo. luego al bar grande de estació de frança porque nos gusta. y porque te ponen la copa en la mesa y el camarero te cuenta su vida. bailes en el magic y mareo. tren. completamente dormido en el tren. sábado de playa, videos y chinas. sifón, pollocampero , antonio, adil, pedro, ali el moro, fernando , águeda y M. J. JX. , contando chistecitos con Maria.. iba un drácula borracho por el desierto... no hace falta que siga el chiste , él ya nos hacía gracia...
Ramón ya no nos cuida bien... más bailes y amigos en las Ramblas , R. pierde la cartera pero da igual. al dia siguiente nos proponemos ver el partido de basket pero abro los ojos a las 14 h. hoy mejor tomamos nestea, no? o 5 volldams, hay que elegir... y hay que intentar enseñar menos las partes impúdicas... pero es que es tan divertido...
ya desde el viernes. quedando con R. y R. a cenar en mi casa con una botella de cava bueno. mirando llover desde la ventana. quedando con D. después y rumbo a uno de nuestros bares modernos favoritos. el gintonic en copa es lo mejor del mundo. luego al bar grande de estació de frança porque nos gusta. y porque te ponen la copa en la mesa y el camarero te cuenta su vida. bailes en el magic y mareo. tren. completamente dormido en el tren. sábado de playa, videos y chinas. sifón, pollocampero , antonio, adil, pedro, ali el moro, fernando , águeda y M. J. JX. , contando chistecitos con Maria.. iba un drácula borracho por el desierto... no hace falta que siga el chiste , él ya nos hacía gracia...
Ramón ya no nos cuida bien... más bailes y amigos en las Ramblas , R. pierde la cartera pero da igual. al dia siguiente nos proponemos ver el partido de basket pero abro los ojos a las 14 h. hoy mejor tomamos nestea, no? o 5 volldams, hay que elegir... y hay que intentar enseñar menos las partes impúdicas... pero es que es tan divertido...
jueves, 21 de agosto de 2008
El tema del Amor
En mis años mozos, cuando iba a la universidad, conocí a uno de esos profesores de los que te acuerdas siempre.
Todos nosotros, conocemos a decenas de profesores a lo largo de nuestra vida. Primaria, instituto, ciclos, universidad, cursillos, etc... Realmente, sólo nos acordamos de unos pocos. Almenos yo sólo recuerdo a algunos, a algunas que nos hicieron recapacitar o ver las cosas de diferente manera. Recuerdo a Rosa, la andaluza de 3º de EGB por su dureza y su salero. A Lola, en 8º porque era la de inglés y era rara. A Carmen, la sargento de hierro. A Ezpeleta, el de literatura en el instituto, porque era muy sabio y le gustaba el cine. A Marta, en la universidad, porque sólo tenia 5 años más que yo y era guapísima y altiva y me ponía...
Volviendo al tema introductorio, por aquellos tiempos universitarios, existía la asignatura optativa de "el tema del amor en la literatura hispanoamericana". Genial. Por supuesto casi nadie se apuntó. Sólo eramos 7 u 8. Grandioso. El profesor, J.V. era un hombre que te embelesaba con su discurso. Te explicaba anécdotas con Gloria Fuertes o con José Agustín Goytisolo y todos nos quedábamos con la boca abierta. Las clases consistían en leer poesía, disfrutarla y reírnos mucho. No hubo ni examen. Simplemente me dió una hoja y me dijo; pon lo que quieras, Albert. Entre otras cosas le escribí: Gracias. Hoy me he acordado de él. Seguro que andará por ahí presentando algún libro o remando en su barca en la costa brava o enamorándose de alguna jovencita. Él también me permitió descubrir uno de los poemas más bonitos jamás escritos. Recuerdo que cuando lo leyó delante de todos dijo: " probablemente la parte final del poema es uno de los fragmentos más bonitos en lo que a poesia romántica se refiere" y aquí lo comparto y si alguien cae aquí, por casualidad, espero que lo disfrute.
"Sobre su piel borrosa,
cuando pasen más años y al final estemos,
quiero aplastar los labios invocando
la imagen de su cuerpo
y de todos los cuerpos que una vez amé
aunque fuese un instante, deshechos por el tiempo.
Para pedir la fuerza de poder vivir
sin belleza, sin fuerza y sin deseo,
mientras seguimos juntos
hasta morir en paz, los dos,
como dicen que mueren los que han amado mucho."
Pandémica y Celeste
-jaime gil de biedma-
poema entero aqui
Todos nosotros, conocemos a decenas de profesores a lo largo de nuestra vida. Primaria, instituto, ciclos, universidad, cursillos, etc... Realmente, sólo nos acordamos de unos pocos. Almenos yo sólo recuerdo a algunos, a algunas que nos hicieron recapacitar o ver las cosas de diferente manera. Recuerdo a Rosa, la andaluza de 3º de EGB por su dureza y su salero. A Lola, en 8º porque era la de inglés y era rara. A Carmen, la sargento de hierro. A Ezpeleta, el de literatura en el instituto, porque era muy sabio y le gustaba el cine. A Marta, en la universidad, porque sólo tenia 5 años más que yo y era guapísima y altiva y me ponía...
Volviendo al tema introductorio, por aquellos tiempos universitarios, existía la asignatura optativa de "el tema del amor en la literatura hispanoamericana". Genial. Por supuesto casi nadie se apuntó. Sólo eramos 7 u 8. Grandioso. El profesor, J.V. era un hombre que te embelesaba con su discurso. Te explicaba anécdotas con Gloria Fuertes o con José Agustín Goytisolo y todos nos quedábamos con la boca abierta. Las clases consistían en leer poesía, disfrutarla y reírnos mucho. No hubo ni examen. Simplemente me dió una hoja y me dijo; pon lo que quieras, Albert. Entre otras cosas le escribí: Gracias. Hoy me he acordado de él. Seguro que andará por ahí presentando algún libro o remando en su barca en la costa brava o enamorándose de alguna jovencita. Él también me permitió descubrir uno de los poemas más bonitos jamás escritos. Recuerdo que cuando lo leyó delante de todos dijo: " probablemente la parte final del poema es uno de los fragmentos más bonitos en lo que a poesia romántica se refiere" y aquí lo comparto y si alguien cae aquí, por casualidad, espero que lo disfrute.
"Sobre su piel borrosa,
cuando pasen más años y al final estemos,
quiero aplastar los labios invocando
la imagen de su cuerpo
y de todos los cuerpos que una vez amé
aunque fuese un instante, deshechos por el tiempo.
Para pedir la fuerza de poder vivir
sin belleza, sin fuerza y sin deseo,
mientras seguimos juntos
hasta morir en paz, los dos,
como dicen que mueren los que han amado mucho."
Pandémica y Celeste
-jaime gil de biedma-
poema entero aqui
lunes, 18 de agosto de 2008
Ganas
Hace mucho tiempo que no escribo por aquí y no es por falta de ganas. O si. Falta de oportunidades, diría yo. Falta de inspiración. Ganas de contar cosas y no poder. Diversos motivos.
A ver si acaba el verano y empieza lo bueno. Después, cuando llegue el frío, querré que vuelva el calor. Así funciona. Pero tengo ganas de muchas cosas.
Ganas de arreglar un problemilla que tengo. Ganas de trabajar mucho. Ganas de dar un abrazo a A. y a mis padres. Ganas de que R. me cuente una cosa y yo otra. Ganas de reunirme con la gente del TK. Ganas de ver a viejos amigos y darnos un homenaje. Ganas de que X. me cuente su viaje. Ganas de ver a M. y reírme con la mano puesta en la boca. Ganas de contar el chiste que he oído hoy. Ganas de que me llame W. y me de una buena noticia.
Sólo espero , que no se quede en ganas
A ver si acaba el verano y empieza lo bueno. Después, cuando llegue el frío, querré que vuelva el calor. Así funciona. Pero tengo ganas de muchas cosas.
Ganas de arreglar un problemilla que tengo. Ganas de trabajar mucho. Ganas de dar un abrazo a A. y a mis padres. Ganas de que R. me cuente una cosa y yo otra. Ganas de reunirme con la gente del TK. Ganas de ver a viejos amigos y darnos un homenaje. Ganas de que X. me cuente su viaje. Ganas de ver a M. y reírme con la mano puesta en la boca. Ganas de contar el chiste que he oído hoy. Ganas de que me llame W. y me de una buena noticia.
Sólo espero , que no se quede en ganas
lunes, 11 de agosto de 2008
miércoles, 6 de agosto de 2008
jueves, 31 de julio de 2008
lunes, 21 de julio de 2008
Las muñecas rusas
" He pensado en las chicas que he conocido. Con quien me he acostado o que he deseado. Y creo que eran como las muñecas rusas. Te pasas la vida jugando a eso. Quieres saber quién será la última. La pequeña que estaba escondida, desde siempre, dentro de las otras. No puedes cogerla directamente. Tienes que seguir la progresión. Hay que abrirlas una tras otra, preguntándote: ¿ será esta la última ? "
Poupées russes, Les (2005)-Directed by Cédric Klapisch
pd.
a veces pienso que ya he encontrado a la muñeca rusa. la pequeñita. a veces he intentado demostrarme a mí mismo que hay otra muñeca aún más pequeña en su interior. a lo mejor no la hay. y todavía no me he dado cuenta... o no quiero darme...
Poupées russes, Les (2005)-Directed by Cédric Klapisch
pd.
a veces pienso que ya he encontrado a la muñeca rusa. la pequeñita. a veces he intentado demostrarme a mí mismo que hay otra muñeca aún más pequeña en su interior. a lo mejor no la hay. y todavía no me he dado cuenta... o no quiero darme...
viernes, 11 de julio de 2008
pon tu mente al Sol, Sergio
que mal me sabe.
gracias por todo.
espero que estés cerca del Sol
y le emociones.
como has hecho con todos nosotros.
hasta siempre.
gracias por todo.
espero que estés cerca del Sol
y le emociones.
como has hecho con todos nosotros.
hasta siempre.
viernes, 4 de julio de 2008
bah!
me estoy pegando unos madrugones de campeonato.
ya me tocaba, la verdad.
anoche estuve con X. tomando cañas y con R. y con M.
creo que me tomé unas... catorce?? no sé. el caso es que esta mañana
me encontraba muy bien y muy saludable. será la cerveza.
no tengo internet.
y este blog, a este paso, se va a pique...
ya me tocaba, la verdad.
anoche estuve con X. tomando cañas y con R. y con M.
creo que me tomé unas... catorce?? no sé. el caso es que esta mañana
me encontraba muy bien y muy saludable. será la cerveza.
no tengo internet.
y este blog, a este paso, se va a pique...
martes, 1 de julio de 2008
calle Arriaza
me alimento, sin hambre. porque si.
platos y vasos medio vacíos.
no los distingo con claridad.
me miran y se ríen de mí.
la tele suena.demasiado alta.
y el sopor de la calle me debilita.
sueño.
"follow me, please".
mareo constante y dolor.
( a veces, soy un hijodeputa, lo sé ).
final.
desorientación.
ayer dormí allí. hoy aquí. mañana... no sé.
¿me dejas tu brújula?
Albert, mayo, 2008
platos y vasos medio vacíos.
no los distingo con claridad.
me miran y se ríen de mí.
la tele suena.demasiado alta.
y el sopor de la calle me debilita.
sueño.
"follow me, please".
mareo constante y dolor.
( a veces, soy un hijodeputa, lo sé ).
final.
desorientación.
ayer dormí allí. hoy aquí. mañana... no sé.
¿me dejas tu brújula?
Albert, mayo, 2008
jueves, 26 de junio de 2008
¿Sabes?
Placer, delicia, goce, encanto.
Quiéreme.
Baila, muévete, menéate, zapatea y ámame al son de una bossa nova.
Agítate, revuélvete y estremécete entre mis brazos.
Mientras mi alma te posee.
¿Sabes?
Pareces una figurita de árbol de navidad.
Frágil, débil, de “mírame y no me toques”.
Pero yo te toco.
Ahí.
Ahí dónde tú quieres y yo quiero.
Ahí dónde los dos queremos.
¿Sabes?
Ahora pareces la contorsionista de un circo francés y te convulsionas.
¿Te he dicho alguna vez que te amo?.
Ahora más que nunca.
Te A M O .
Albert, 2002.
Quiéreme.
Baila, muévete, menéate, zapatea y ámame al son de una bossa nova.
Agítate, revuélvete y estremécete entre mis brazos.
Mientras mi alma te posee.
¿Sabes?
Pareces una figurita de árbol de navidad.
Frágil, débil, de “mírame y no me toques”.
Pero yo te toco.
Ahí.
Ahí dónde tú quieres y yo quiero.
Ahí dónde los dos queremos.
¿Sabes?
Ahora pareces la contorsionista de un circo francés y te convulsionas.
¿Te he dicho alguna vez que te amo?.
Ahora más que nunca.
Te A M O .
Albert, 2002.
miércoles, 25 de junio de 2008
Pum!
Me cago en tu puta madre veinte millones de veces. Quizá es la expresión que más he utilizado este fin de semana. ODIO los petardos. Me asustan. Me asusta casi todo, pero cuando oigo un estruendo cerca de mi, e inesperado, más todavía.
Salí de casa y a los 5 minutos ya me habían destrozando el tímpano, tuve que esquivar una traca, me asfixié y vi como una patrulla de bomberos escalaba por un balcón que casi ardía. Encuentro absurdo que currantes que difícilmente llegan a fin de mes, se gasten una fortuna para quemarla. Y claro, es muy aburrido tirar un petardo "porque si", hay que meterlo en una papelera o dentro de una lata de cocacola y enmierdar toda la calle. Que os jodan a todos los que tiráis petardos y hacéis mal uso de ellos.
Al resto, un abrazo.
Salí de casa y a los 5 minutos ya me habían destrozando el tímpano, tuve que esquivar una traca, me asfixié y vi como una patrulla de bomberos escalaba por un balcón que casi ardía. Encuentro absurdo que currantes que difícilmente llegan a fin de mes, se gasten una fortuna para quemarla. Y claro, es muy aburrido tirar un petardo "porque si", hay que meterlo en una papelera o dentro de una lata de cocacola y enmierdar toda la calle. Que os jodan a todos los que tiráis petardos y hacéis mal uso de ellos.
Al resto, un abrazo.
lunes, 23 de junio de 2008
señoras y señores
Señorass y señoress, todos ustedes...
bla , bla, bla.
Me encantan los fines de semana en los que me invitan a "cla-clás" ( un dia explicaré lo que es ), me regalan mecheros, tardo 2 horas en ir a Sitges , voy en un Bus lleno de gente rara, rara, rara... me doy un chapuzón en el mar con mis amigos, mis amigas, comemos paella y fideuá, me tomo unas copas de cava, celebro goles y paradas, veo teatro, me río , invito a pizza pero me la como toda e incluso algún pequeño hurto, lo que me "pertoca", como diría en otros tiempos...
resulta que la máquina funciona hoy.
amén.
bla , bla, bla.
Me encantan los fines de semana en los que me invitan a "cla-clás" ( un dia explicaré lo que es ), me regalan mecheros, tardo 2 horas en ir a Sitges , voy en un Bus lleno de gente rara, rara, rara... me doy un chapuzón en el mar con mis amigos, mis amigas, comemos paella y fideuá, me tomo unas copas de cava, celebro goles y paradas, veo teatro, me río , invito a pizza pero me la como toda e incluso algún pequeño hurto, lo que me "pertoca", como diría en otros tiempos...
resulta que la máquina funciona hoy.
amén.
miércoles, 18 de junio de 2008
Desarmado
Mi ordenador está muerto.
Bueno, el que utilizo esporádicamente en casa de mis padres.
No tengo arma, señoras y señores.
Por lo tanto, intuyo que mis participaciones en el ciberespacio
serán en cuentagotas.
nunca me entusiasmó la tecnología.
y no nos llevamos nada bien.
cuidense.
Bueno, el que utilizo esporádicamente en casa de mis padres.
No tengo arma, señoras y señores.
Por lo tanto, intuyo que mis participaciones en el ciberespacio
serán en cuentagotas.
nunca me entusiasmó la tecnología.
y no nos llevamos nada bien.
cuidense.
lunes, 16 de junio de 2008
sábado, 14 de junio de 2008
Nada que hacer
Una buena actuación y unas buenas risas. ver a gente que hace tiempo que no veía. demasiado, quizá. un tanto desubicado. varios gintonics. por fin. cuánto tiempo. y conversaciones de gente mayor. supongo que también soy mayor. la voz me preocupa. estás pero no estás. ebrio. dormir. despertar de rojo. todo es rojo. y me gusta. y el sábado se levanta bonito. ducha, cigarros, café y balcón. aviones y mar. camisa, pantalón y bambas sucias. calle. y me he acordado de un video que puso la señorita E. que me hizo mucho gracia. No conozco de nada al grupo. Pero el video me gusta mucho.
jueves, 12 de junio de 2008
BuRRocracia
Odio la burocracia.
Odio los papeleos.
La gente que te trata de tonto.
Odio las fechas. Algunas fechas.
La inestabilidad estival.
Las cifras y las siglas.
El IRPF, el IVA y su puta madre.
(balilando claqué)
A ver si escuchando Raffaella se me pasa...
Odio los papeleos.
La gente que te trata de tonto.
Odio las fechas. Algunas fechas.
La inestabilidad estival.
Las cifras y las siglas.
El IRPF, el IVA y su puta madre.
(balilando claqué)
A ver si escuchando Raffaella se me pasa...
lunes, 9 de junio de 2008
miércoles, 4 de junio de 2008
Dime algo bonito
Ayer fui con A. y con muchas personas más a la sala Beckett porque
el señor P. y otra compañera nos mostraban la obra que habían escrito.
Fue una lectura dramatizada fuera de lo común, que nos sorprendió
a todos. Por cierto, los canapés del final fueron de primera división.
Entre otras, me quedo con esta frase del espectáculo.
chica: dime algo bonito.
chico: masticaría clavos, sonriendo, mientras pienso en ti.
el señor P. y otra compañera nos mostraban la obra que habían escrito.
Fue una lectura dramatizada fuera de lo común, que nos sorprendió
a todos. Por cierto, los canapés del final fueron de primera división.
Entre otras, me quedo con esta frase del espectáculo.
chica: dime algo bonito.
chico: masticaría clavos, sonriendo, mientras pienso en ti.
martes, 3 de junio de 2008
lunes, 2 de junio de 2008
Astenia Primaveral
Anoche me prometí a mí mismo que esta mañana saldría a hacer ejercicio. Estiramientos, correr un poquito, los pajaritos, el Sol en la cara...
Como casi siempre que me prometo algo, nunca lo cumplo. He dormido demasiado. He hecho tareas de la casa. Y poco más.
Necesito un abrazo.
Tengo que estudiar mucho. Dos guiones. Uno casi me lo sé. Pero el otro es tan largo, tan raro y tengo tan poco tiempo... que no sé yo qué va a pasar...
Este año, la astenia primaveral se ha apoderado de mí, casi por completo.
Analicemos los sintomas:
-Tristeza inexplicable. SI
-Irritabilidad. SIII
-Falta de apetito. ( esta va a ser que no, porque como el doble )
-Cierta pérdida de memoria. ( cierta sólo? )
-Tensión arterial baja. ( me mareo cada dos por tres )
-Tono vital bajo. ( de acuerdo )
-Ausencia de interés sexual. ( quien me lo iba a decir.. pero si )
-Debilidad, cansancio. bla , bla...
Me voy a estudiar y a comerme un poco las uñas. Os dejo una canción que me recomendó R. y que no paro de cantar:
Como casi siempre que me prometo algo, nunca lo cumplo. He dormido demasiado. He hecho tareas de la casa. Y poco más.
Necesito un abrazo.
Tengo que estudiar mucho. Dos guiones. Uno casi me lo sé. Pero el otro es tan largo, tan raro y tengo tan poco tiempo... que no sé yo qué va a pasar...
Este año, la astenia primaveral se ha apoderado de mí, casi por completo.
Analicemos los sintomas:
-Tristeza inexplicable. SI
-Irritabilidad. SIII
-Falta de apetito. ( esta va a ser que no, porque como el doble )
-Cierta pérdida de memoria. ( cierta sólo? )
-Tensión arterial baja. ( me mareo cada dos por tres )
-Tono vital bajo. ( de acuerdo )
-Ausencia de interés sexual. ( quien me lo iba a decir.. pero si )
-Debilidad, cansancio. bla , bla...
Me voy a estudiar y a comerme un poco las uñas. Os dejo una canción que me recomendó R. y que no paro de cantar:
viernes, 30 de mayo de 2008
Es viernes y voy en chándal
Me gusta improvisar cenas inesperadas. Nos gusta. Ahora no nos vemos tanto como antes. Es una pena, pero es lógico. Nos juntamos. Comimos unas pizzas demasiado grandes y nos reímos. Al amigo F. le acababan de sustraer la cartera pero aún así estaba de buen humor. La señorita O. nos contaba que había ido de colonias con los nenes. Mr. R. dice que a lo mejor cambia de trabajo. Hablamos todos de trajes de boda y de pisos. Nos hacemos mayores (pensé). Hablamos, también, de culos y de tetas, porque nos encanta. Y tomamos un chupito de orujo para hacer la digestión. Después, en otro local, algunos bebieron woll dam, fanta, copa de vino o gintonic. Y nos despedimos con besos. Y esta mañana me he despertado a las 11h y he ido a hacer un trámite burocrático. La chica me ha dicho que me estaban esperando y yo le he dicho que es mi hora de despertarme. Y se ha reído diciendo:- ah, la vida de los artistas, yo llevo en pie desde las 7. Después me ha llamado el director de un banco porque quiere que organice unos cursos de teatro en su pueblo y me ha dicho muchas veces: -espero que no sea muy caro. Le he dicho que le daré un presupuesto. Y ahora he venido a ver a mis padres. Y seguro que me dan un buen plato de comida caliente. Hace mucha calor. Me gusta.
jueves, 29 de mayo de 2008
lunes, 26 de mayo de 2008
FRASES CÉLEBRES
Últimamente oigo frases sublimes por ahí, por la vida, y me las apunto en un papel o bien las grabo en el móvil y disfruto de ellas porque me gustan.
Es simple.
POr ejemplo, el otro día F. dijo que " la diferencia entre follar con condón o sin condón es comerse un almendrado o beberse un gintonic".
El otro día en Madrid me hice coleguita de un borracho homeless de Vallekas y me dijo "tio, a mi ya me parieron borracho".
R. me dijo hace un par de dias " me quiero follar a la tia de verde", le salió del alma...
El gran E. me dijo hace poco que " el semen sabe a fuet + lejía ". Me pregunto cómo habrá llegado a esa conclusión...
me encanta estar rodeado de tanta sabiduría, coño...
Es simple.
POr ejemplo, el otro día F. dijo que " la diferencia entre follar con condón o sin condón es comerse un almendrado o beberse un gintonic".
El otro día en Madrid me hice coleguita de un borracho homeless de Vallekas y me dijo "tio, a mi ya me parieron borracho".
R. me dijo hace un par de dias " me quiero follar a la tia de verde", le salió del alma...
El gran E. me dijo hace poco que " el semen sabe a fuet + lejía ". Me pregunto cómo habrá llegado a esa conclusión...
me encanta estar rodeado de tanta sabiduría, coño...
sábado, 24 de mayo de 2008
No hay remedio
El miércoles pasado me dice R.
R: salimos el viernes?
Yo: no, tio. me he propuesto salir sólo dos dias a la semana. uno entre semana y otro o viernes o sábado. tengo que recortar gastos.
R: bueno.
( llega el viernes )
R: si haces algo dame un toque.
Yo: si quieres cenamos por ahi y tomamos una copilla.
R: ok.
( 80 euros después... )
R, Yo y E. la la la lalararlalralarala
no hay remedio.
R: salimos el viernes?
Yo: no, tio. me he propuesto salir sólo dos dias a la semana. uno entre semana y otro o viernes o sábado. tengo que recortar gastos.
R: bueno.
( llega el viernes )
R: si haces algo dame un toque.
Yo: si quieres cenamos por ahi y tomamos una copilla.
R: ok.
( 80 euros después... )
R, Yo y E. la la la lalararlalralarala
no hay remedio.
miércoles, 21 de mayo de 2008
Turismo
Me temo que se presenta
un verano bastante aburrido.
Y es posible que no sea un turista.
Ni siquiera el 1.999.999
un verano bastante aburrido.
Y es posible que no sea un turista.
Ni siquiera el 1.999.999
lunes, 19 de mayo de 2008
ANECDOTARIO
El otro día me hicieron una entrevista y me preguntaron si tenia alguna anécdota de gente que me hubiese dicho algo referente al personaje que hice en la tele. Y salieron unas cuantas como...
-eh, tú, sales en la tele no?
-si
-haciendo de maricón, verdad?
-si.
-ah vale, sólo eso.
..................................................
-oh! no pot ser. ets del cor!
-si.
-sisplau follam!
?¿?¿
-follam ( gesto de enseñar pechos )
-fes una volta i segur que algú voldrà follar-te.
...................................................
-eh, tu personaje me cae fatal. ójala se muera.
-( yo me descojonaba )
-que se muera! que asco!
-jajajajaja
...................................................
(en el ascensor)
-tú eres de tv3 no?
-(de tv3?¿) ehh si.
-en persona eres muy diferente.
-ya, me lo dicen.
-pero mucho , eh?
-ya, no sé.. más alto dicen.
-no, también la cara.
(por suerte llegué a mi planta, ante la cara de extrañeza del vecino)
.................................................
( una mujer mayor )
-t´he tornat a veure avui a la tele.
-ah...
-amb lo bon nano que sembles i que hagis de fer això...
-senyora, és la meva feina.
-ja, pero amb lo bo que ets, que t'he vist crèixer...ai!...
pd. una pequeña muestra del surrealismo extremo.
-eh, tú, sales en la tele no?
-si
-haciendo de maricón, verdad?
-si.
-ah vale, sólo eso.
..................................................
-oh! no pot ser. ets del cor!
-si.
-sisplau follam!
?¿?¿
-follam ( gesto de enseñar pechos )
-fes una volta i segur que algú voldrà follar-te.
...................................................
-eh, tu personaje me cae fatal. ójala se muera.
-( yo me descojonaba )
-que se muera! que asco!
-jajajajaja
...................................................
(en el ascensor)
-tú eres de tv3 no?
-(de tv3?¿) ehh si.
-en persona eres muy diferente.
-ya, me lo dicen.
-pero mucho , eh?
-ya, no sé.. más alto dicen.
-no, también la cara.
(por suerte llegué a mi planta, ante la cara de extrañeza del vecino)
.................................................
( una mujer mayor )
-t´he tornat a veure avui a la tele.
-ah...
-amb lo bon nano que sembles i que hagis de fer això...
-senyora, és la meva feina.
-ja, pero amb lo bo que ets, que t'he vist crèixer...ai!...
pd. una pequeña muestra del surrealismo extremo.
sábado, 17 de mayo de 2008
life is a cabaret
no salimos de nuestro asombro.
anoche actuamos en un sitio muy extraño.
lleno.
la gente se quedó embobada.
sin reacción.
entendemos que el espectáculo es un poco "especial".
nunca imaginé que gustaría tanto.
nunca.
un escritor muy conocido y al que conozco hace años
me dijo: -ja la vaig veure fa dues setmanes a Mataró
i avui torno. Es una peça... meravellosa.
no lo entiendo.
un actor muy conocido de tv3 me dijo: -albert, heu fet
una cosa gran, sou valents, la primera part és sensacional.
a veces cuánto menos te lo esperas
salta la liebre.
pues que salte.
anoche actuamos en un sitio muy extraño.
lleno.
la gente se quedó embobada.
sin reacción.
entendemos que el espectáculo es un poco "especial".
nunca imaginé que gustaría tanto.
nunca.
un escritor muy conocido y al que conozco hace años
me dijo: -ja la vaig veure fa dues setmanes a Mataró
i avui torno. Es una peça... meravellosa.
no lo entiendo.
un actor muy conocido de tv3 me dijo: -albert, heu fet
una cosa gran, sou valents, la primera part és sensacional.
a veces cuánto menos te lo esperas
salta la liebre.
pues que salte.
jueves, 15 de mayo de 2008
Perdón y Suerte
y tu piel es blanca
como esta mañana de Enero.
demasiado hermosa como para ir a trabajar.
y, sin pestañear,
hablamos con la jefa un cuento chino.
y, como niños, nos volvemos a acostar.
se supone que debía ser fácil.
tienes frío.
pero a veces lo hago un poco difícil.
perdón.
suerte.
que tu ríes y no te enfadas
porque eres más lista y menos egoísta,
que yo.
todavía tienes frío.
bueno...
cierra los ojos un minuto
que te llevo a un lugar...
como esta mañana de Enero.
demasiado hermosa como para ir a trabajar.
y, sin pestañear,
hablamos con la jefa un cuento chino.
y, como niños, nos volvemos a acostar.
se supone que debía ser fácil.
tienes frío.
pero a veces lo hago un poco difícil.
perdón.
suerte.
que tu ríes y no te enfadas
porque eres más lista y menos egoísta,
que yo.
todavía tienes frío.
bueno...
cierra los ojos un minuto
que te llevo a un lugar...
miércoles, 14 de mayo de 2008
martes, 13 de mayo de 2008
y yo me pregunto...
Y yo me pregunto, ¿ por qué improvisar?, si vivimos en un mundo manipulado por obreros de la construcción que imponen pesados inquilinos sobre nuestras cabezas. No tienen razón, debemos bailar al son de nuestro destino como azulejos azules en un lavabo presidencial o como hormigas fatales, capaces de destruir este mundo con sus garras de bronce ahumado.
No me conformo, pero no sé que hacer. Quizá sería mejor combatir, luchar contra esos nubarrones crónicos e imponer un anticiclón de por vida, pero creo que eso no es posible. Tenemos que acostumbrarnos a vivir con un paraguas permanente para rechazar daños. Es muy difícil rechazar daños. Los daños están dentro de ti y te llegan hasta el fondo. Hay que evitarlos pero son inevitables porque sin ellos quizá nada tendría sentido y todo sería una farsa incipiente; no existiría la realidad.
A veces, llegas a un punto de estancamiento, de fin, de vacío. Es horroroso, te sientes mal y no entiendes a nadie. Yo mismo ni me entiendo. No sé lo que pienso, no entiendo nada. Dejo fluir una serie de imágenes de cabezas adineradas por un suelo de asfalto y poco a poco van perdiendo masa cerebral. Como me pasa a mi. Esa masa cerebral se convierte en orugas que se limitan a comerse unas a otras, hasta que se queda la más fuerte, que se suicida porque se siente sola. Las cabezas siguen su curso y llegan a un semáforo. Algunas se lo saltan en rojo y rápidamente son instaladas en cuerpos mutilados. Las que siguen caen a un foso lleno de dientes que las devoran en pocos segundos.
Y yo me pregunto, ¿ qué es mejor, ser la cena de incisivos y molares o vivir con impotencia funcional?
ALBERT, mayo 2002
No me conformo, pero no sé que hacer. Quizá sería mejor combatir, luchar contra esos nubarrones crónicos e imponer un anticiclón de por vida, pero creo que eso no es posible. Tenemos que acostumbrarnos a vivir con un paraguas permanente para rechazar daños. Es muy difícil rechazar daños. Los daños están dentro de ti y te llegan hasta el fondo. Hay que evitarlos pero son inevitables porque sin ellos quizá nada tendría sentido y todo sería una farsa incipiente; no existiría la realidad.
A veces, llegas a un punto de estancamiento, de fin, de vacío. Es horroroso, te sientes mal y no entiendes a nadie. Yo mismo ni me entiendo. No sé lo que pienso, no entiendo nada. Dejo fluir una serie de imágenes de cabezas adineradas por un suelo de asfalto y poco a poco van perdiendo masa cerebral. Como me pasa a mi. Esa masa cerebral se convierte en orugas que se limitan a comerse unas a otras, hasta que se queda la más fuerte, que se suicida porque se siente sola. Las cabezas siguen su curso y llegan a un semáforo. Algunas se lo saltan en rojo y rápidamente son instaladas en cuerpos mutilados. Las que siguen caen a un foso lleno de dientes que las devoran en pocos segundos.
Y yo me pregunto, ¿ qué es mejor, ser la cena de incisivos y molares o vivir con impotencia funcional?
ALBERT, mayo 2002
lunes, 12 de mayo de 2008
viernes, 9 de mayo de 2008
EL SOL VOLVERÁ
He dormido tanto y tan bien hoy que, al salir al balcón y ver que llovía, me ha dado igual. He comido un par de tostadas y un café. He fumado. Me he tumbado en el sofá y he puesto el "random" de la minicadena. Ha sonado esta canción. Y la suma: canción + lluvia + soledad= me ha hecho recordar muchas cosas...
LA CANCIÓN
Quisiera estar junto a ti.
Quisiera ser un planeta.
Girando a tu alrededor
tu borrarías mis huellas.
Porque tú eres la estrellla
de mi corazón.
Surcando el cielo de nuestro amor.
Me gusta mirar
tu cara graciosa
cuando bebes limón...
papa papapa papapa papa papa papapa papapa papa
LA CANCIÓN
Quisiera estar junto a ti.
Quisiera ser un planeta.
Girando a tu alrededor
tu borrarías mis huellas.
Porque tú eres la estrellla
de mi corazón.
Surcando el cielo de nuestro amor.
Me gusta mirar
tu cara graciosa
cuando bebes limón...
papa papapa papapa papa papa papapa papapa papa
jueves, 8 de mayo de 2008
AQUÍ, ALLÍ , DÓNDE SEA
La última semana ha sido divertida a la par que estresante.
Vi este espectáculo y me transmitieron ilusión. R. y yo nos pedimos unos gintonics mientras veíamos el show. Y fuimos a bailar con A. y compañía y R. y yo dormimos en el hotel y al día siguiente tomamos una copa y hablamos en catalán con él. Y por la tarde veíamos esta peli y esta y nos cagábamos en todo...
y cuando volvimos aquí me dicen que tengo que volver allí y el dia se me hizo muy largo y bebí muchas cervezas. Pero A. me dejó su casa y le estoy muy agradecido. Y ahora acabo de volver de allí y estoy aquí...
Vi este espectáculo y me transmitieron ilusión. R. y yo nos pedimos unos gintonics mientras veíamos el show. Y fuimos a bailar con A. y compañía y R. y yo dormimos en el hotel y al día siguiente tomamos una copa y hablamos en catalán con él. Y por la tarde veíamos esta peli y esta y nos cagábamos en todo...
y cuando volvimos aquí me dicen que tengo que volver allí y el dia se me hizo muy largo y bebí muchas cervezas. Pero A. me dejó su casa y le estoy muy agradecido. Y ahora acabo de volver de allí y estoy aquí...
lunes, 5 de mayo de 2008
Low Battery
podría contar mil y una anécdotas de la mini-escapada que he hemos hecho el amigo R. y yo. pero no tengo tiempo.
acabo de llegar.
no me funciona el ordenador.
y me meto en un locutorio.
porque tengo que volver a sacar unos billetes de avión.
para el mismo sitio del que acabo de venir hace unas horas.
(...)
qué sueño...
acabo de llegar.
no me funciona el ordenador.
y me meto en un locutorio.
porque tengo que volver a sacar unos billetes de avión.
para el mismo sitio del que acabo de venir hace unas horas.
(...)
qué sueño...
viernes, 2 de mayo de 2008
Buf!
Si em dius adéu,
vull que el dia sigui net i clar,
que cap ocell
trenqui l'harmonia del seu cant.
Que tinguis sort
i que trobis el que t'ha mancat
en mi.
Si em dius "et vull",
que el sol faci el dia molt més llarg,
i així, robar
temps al temps d'un rellotge aturat.
Que tinguem sort,
que trobem tot el que ens va mancar
ahir.
I així pren, tot el fruit que et pugui donar
el camí que, a poc a poc, escrius per a demà.
Què demà, mancarà el fruit de cada pas;
per això, malgrat la boira, cal caminar.
Si véns amb mi,
no demanis un camí planer,
ni estels d'argent,
ni un demà ple de promeses, sols
un poc de sort,
i que la vida ens doni un camí
ben llarg.
I així pren, tot el fruit que et pugui donar
el camí que, a poc a poc, escrius per a demà.
Què demà, mancarà el fruit de cada pas;
per això, malgrat la boira, cal caminar.
Buf!
vull que el dia sigui net i clar,
que cap ocell
trenqui l'harmonia del seu cant.
Que tinguis sort
i que trobis el que t'ha mancat
en mi.
Si em dius "et vull",
que el sol faci el dia molt més llarg,
i així, robar
temps al temps d'un rellotge aturat.
Que tinguem sort,
que trobem tot el que ens va mancar
ahir.
I així pren, tot el fruit que et pugui donar
el camí que, a poc a poc, escrius per a demà.
Què demà, mancarà el fruit de cada pas;
per això, malgrat la boira, cal caminar.
Si véns amb mi,
no demanis un camí planer,
ni estels d'argent,
ni un demà ple de promeses, sols
un poc de sort,
i que la vida ens doni un camí
ben llarg.
I així pren, tot el fruit que et pugui donar
el camí que, a poc a poc, escrius per a demà.
Què demà, mancarà el fruit de cada pas;
per això, malgrat la boira, cal caminar.
Buf!
miércoles, 30 de abril de 2008
SI, LO SÉ
"...sabes cuando quieres tanto a alguien que tratas de protegerla del daño que tú mismo puedes hacerle, del miedo que te da, porque tú te conoces, pero la otra persona sólo ve el lado maravilloso?"
david trueba, "saber perder"
david trueba, "saber perder"
lunes, 28 de abril de 2008
Rakete Rinzekete
Hace un par de dias, mi madre me enseñó un recorte de un periódico en el que hacían una crítica del "cabaret voltaire"... dice:
(...) comencé a escuchar un sonido ininteligible. En poco tiempo comprendía todo lo que esas extrañas voces nos decían. Su mensaje se tornó pasmosamente claro. Para el pueblo. Del pueblo. Revolucionario. A contra élite. Delicioso. Delirante (... ) los actores sobrenaturales, verdaderos, cómicos, adoptivos, tajantes, móviles, sonoros...
en el último bolo, ( el pasado viernes en Mataró ) viví en mis propias carnes, una de esas cosas que te pasan cada cierto tiempo y que te ponen a prueba... qué risa, coño...
(...) comencé a escuchar un sonido ininteligible. En poco tiempo comprendía todo lo que esas extrañas voces nos decían. Su mensaje se tornó pasmosamente claro. Para el pueblo. Del pueblo. Revolucionario. A contra élite. Delicioso. Delirante (... ) los actores sobrenaturales, verdaderos, cómicos, adoptivos, tajantes, móviles, sonoros...
en el último bolo, ( el pasado viernes en Mataró ) viví en mis propias carnes, una de esas cosas que te pasan cada cierto tiempo y que te ponen a prueba... qué risa, coño...
viernes, 25 de abril de 2008
queriendo o sin querer
Quiero pensar en ella.
Quiero notar pies fríos debajo de las sábanas.
Quiero sacar monedas de un bolsillo e invitarla a un café.
Quiero compartir un cigarro después de hacer el amor.
Quiero tener un vacío en el estómago cuando llega tarde.
Quiero que me acaricie el pelo viendo una película.
Cualquier película.
Quiero ponerme celoso por una tontería.
Quiero hacerme el interesante y explicarle mis cosas.
Quiero bailar con ella… aunque a mi no se me dé bien.
Quiero mandarle un mensaje corto al móvil.
Y decirle: “Hla, stas bien?”.
Quiero ir al teatro y explicarle por qué me apasiona.
Quiero que me diga que me afeite y yo no hacerlo.
Quiero que se preocupe por mí.
Quiero emborracharme y decirle cosas bonitas.
Y que ella también se emborrache.
Quiero enviarle un mail con una canción de Los Planetas.
Quiero ver su cara cuando tiene un orgasmo.
Quiero sentirme orgulloso de ella.
Y admirarla.
Y desearla.
Y pensar la suerte que tengo de tenerla ahí, conmigo.
Quiero enfadarme y reconciliarme y volverme a enfadar.
Quiero ponerme nervioso cuando quedo con ella.
Quiero que me diga que estoy gordito y yo encoger la barriga.
Pero ella está muy lejos, está en Saturno. Y yo… tengo tantas ganas de decir te quiero…
-Albert-
Enero, 2005
Quiero notar pies fríos debajo de las sábanas.
Quiero sacar monedas de un bolsillo e invitarla a un café.
Quiero compartir un cigarro después de hacer el amor.
Quiero tener un vacío en el estómago cuando llega tarde.
Quiero que me acaricie el pelo viendo una película.
Cualquier película.
Quiero ponerme celoso por una tontería.
Quiero hacerme el interesante y explicarle mis cosas.
Quiero bailar con ella… aunque a mi no se me dé bien.
Quiero mandarle un mensaje corto al móvil.
Y decirle: “Hla, stas bien?”.
Quiero ir al teatro y explicarle por qué me apasiona.
Quiero que me diga que me afeite y yo no hacerlo.
Quiero que se preocupe por mí.
Quiero emborracharme y decirle cosas bonitas.
Y que ella también se emborrache.
Quiero enviarle un mail con una canción de Los Planetas.
Quiero ver su cara cuando tiene un orgasmo.
Quiero sentirme orgulloso de ella.
Y admirarla.
Y desearla.
Y pensar la suerte que tengo de tenerla ahí, conmigo.
Quiero enfadarme y reconciliarme y volverme a enfadar.
Quiero ponerme nervioso cuando quedo con ella.
Quiero que me diga que estoy gordito y yo encoger la barriga.
Pero ella está muy lejos, está en Saturno. Y yo… tengo tantas ganas de decir te quiero…
-Albert-
Enero, 2005
lunes, 21 de abril de 2008
CADA LOCO CON SU TEMA
Cada loco con su tema:
B. y C. viven juntos y son un modelo a seguir, R. y G. también viven juntos y parecen muy diferentes pero se complementan muy bien , O. se vuelca en su trabajo y se deja llevar, F. y H. hace mucho que comparten su espacio y son muy graciosos, E. y M. se casan y es algo inverosímil, C. y E. tienen un proyecto en común bestial, R. tiene la cabeza como un bombo y no sabe para dónde ir y un servidor es tonto de remate.
Es gracioso.
Uno habla de ordenadores, otro también y otro y otro pero otra habla de inspecciones y otra de gafas y otro de la tele y otro de pistolas y atracos y otra de niños y pizarras y otro de ropa y fútbol y otra de ayudar a las personas...
y podemos compartir unos vasos con hielo e ir a un concierto y podemos pensar lo que nos une a cada uno de nosotros.
la A.
B. y C. viven juntos y son un modelo a seguir, R. y G. también viven juntos y parecen muy diferentes pero se complementan muy bien , O. se vuelca en su trabajo y se deja llevar, F. y H. hace mucho que comparten su espacio y son muy graciosos, E. y M. se casan y es algo inverosímil, C. y E. tienen un proyecto en común bestial, R. tiene la cabeza como un bombo y no sabe para dónde ir y un servidor es tonto de remate.
Es gracioso.
Uno habla de ordenadores, otro también y otro y otro pero otra habla de inspecciones y otra de gafas y otro de la tele y otro de pistolas y atracos y otra de niños y pizarras y otro de ropa y fútbol y otra de ayudar a las personas...
y podemos compartir unos vasos con hielo e ir a un concierto y podemos pensar lo que nos une a cada uno de nosotros.
la A.
sábado, 19 de abril de 2008
grandes tarik
Sí, veo que me conoces bien,en mis ojos puedes ver, nada bueno estoy tramando. Pero esta vez es una ganga y, ya que me estás preguntando,escóndeme bajo tus faldas que hoy me andan buscando. Es demasiado tarde ya para volverlo a intentar,no perdamos más el tiempo. Esta es la historia de un amigo que no viene a mis conciertos porque él está en el mundo de los vivos y yo en el de los muertos. Vengo de nadar sin parar, vengo del sudor del que no durmió, vengo de beber y fumar, vengo de empalmar, de allí vengo yo...
-tarik-
-tarik-
martes, 15 de abril de 2008
CABARET VOLTAIRE
Los locos del "Cabaret Voltaire" estaremos actuando este Sábado en la ciudad condal, dentro de la programación del festival BARRI BROSSA 2008.
Lugar: Museu Picasso. c/Montcada 15-23
metro: Jaume I o Arc del triomf.
Sábado 19 Abril, 21 horas. Gratis.
BARRIBROSSA 2008 Diversos espais de Ciutat Vella Del 14 al 20 d'abril de 2008 El BARRIBROSSA és una sèrie d'activitats culturals que organitzen diverses entitats de Ciutat Vella al voltant de les idees creatives de Joan Brossa i en una zona que li resultava especialment afí. El BARRIBROSSA 2008 es desplega del 14 al 20 d’abril pel Convent de Sant Agustí, El Museu Picasso i el CCCB. Un conjunt de 15 propostes que recorren nous territoris de la poesia i revisen dramatúrgies submergides i avantguardes històriques.
+ info: http://www.ciutatoci.com/general/info.php?Id=1829&Txt=BarriBrossa_2008
Lugar: Museu Picasso. c/Montcada 15-23
metro: Jaume I o Arc del triomf.
Sábado 19 Abril, 21 horas. Gratis.
BARRIBROSSA 2008 Diversos espais de Ciutat Vella Del 14 al 20 d'abril de 2008 El BARRIBROSSA és una sèrie d'activitats culturals que organitzen diverses entitats de Ciutat Vella al voltant de les idees creatives de Joan Brossa i en una zona que li resultava especialment afí. El BARRIBROSSA 2008 es desplega del 14 al 20 d’abril pel Convent de Sant Agustí, El Museu Picasso i el CCCB. Un conjunt de 15 propostes que recorren nous territoris de la poesia i revisen dramatúrgies submergides i avantguardes històriques.
+ info: http://www.ciutatoci.com/general/info.php?Id=1829&Txt=BarriBrossa_2008
viernes, 11 de abril de 2008
Encuentro Casual
Traspaso tus pupilas
y desabotono tu alma.
Descubro lugares prohibidos
y los pruebo ( por si me gustan ).
Manjares de dioses
que yo tengo para mí.
Te giro y te hago daño.
Un dolor leve y excitante.
Dejo marcados mis dedos
en tus nalgas, en las dos.
Aprieto con fuerza.
Cierro los ojos.
Tú también los cierras.
Nos unimos suavemente
y rápidamente y suavemente.
Dibujo circunferencias en tu cueva.
La cueva que me empapa.
El agua-oro que me baña.
Deseo tomar, catar oro.
Por eso sitúo mi boca.
Una boca sedienta de ti.
Bebo el líquido metal,
tu líquido metal
porque tú lo quieres dar.
Lo saboreo y juego con mi lengua.
Mi lengua en la cueva mojada.
Juego con tu carne
y espero ser mojado y secado.
Sentirme el más deseado
porque tú eres la más deseada
y porque todos los poros
de mi sexo, te reclaman.
Albert
marzo ‘04
y desabotono tu alma.
Descubro lugares prohibidos
y los pruebo ( por si me gustan ).
Manjares de dioses
que yo tengo para mí.
Te giro y te hago daño.
Un dolor leve y excitante.
Dejo marcados mis dedos
en tus nalgas, en las dos.
Aprieto con fuerza.
Cierro los ojos.
Tú también los cierras.
Nos unimos suavemente
y rápidamente y suavemente.
Dibujo circunferencias en tu cueva.
La cueva que me empapa.
El agua-oro que me baña.
Deseo tomar, catar oro.
Por eso sitúo mi boca.
Una boca sedienta de ti.
Bebo el líquido metal,
tu líquido metal
porque tú lo quieres dar.
Lo saboreo y juego con mi lengua.
Mi lengua en la cueva mojada.
Juego con tu carne
y espero ser mojado y secado.
Sentirme el más deseado
porque tú eres la más deseada
y porque todos los poros
de mi sexo, te reclaman.
Albert
marzo ‘04
lunes, 7 de abril de 2008
El septimo arte
En el cine, como decía Fernando Fernán Gómez, “te pagan por esperar”.
hoy han sido 12 horas. esperando. fumando. comiendo demasiado. charlando. pasando frío. mucho frío. frío. joder que frío.
yo creo que en este caso, en particular, me pagan por esperar, por actuar (obviamente) y por tener que estar durante todo el mes con la cara afeitadísima y con un corte de pelo de gilipollas.
-sarna con gusto no pica-
pd. no me quito la gorra hasta Mayo, caguenlamarsalada.
hoy han sido 12 horas. esperando. fumando. comiendo demasiado. charlando. pasando frío. mucho frío. frío. joder que frío.
yo creo que en este caso, en particular, me pagan por esperar, por actuar (obviamente) y por tener que estar durante todo el mes con la cara afeitadísima y con un corte de pelo de gilipollas.
-sarna con gusto no pica-
pd. no me quito la gorra hasta Mayo, caguenlamarsalada.
jueves, 3 de abril de 2008
A tomarnos unas cañas
Me acosté tarde, leyendo. fumando también. comiendo un sandwich a las tantas de la madrugada. empecé el nuevo libro de David Trueba. de momento me gusta. creo que me puse a dormir pasadas las 4. no me puse despertador. casi nunca me lo pongo. es lo bueno ( o lo malo ) de ser un "indígena". a las 10 am, sonaba el móvil. una de esas llamadas que, a veces, me gustan. desayuno. fumo. pongo música. lori meyers. la casa azul. la costa brava. es lo que me gusta. "que hi farem". mierda, no me puedo duchar. hoy cortaban el agua de 11 a 17h. me apetece ver a mis amigos. mucho. y tener una buena conversación. en una terraza o donde sea...
lunes, 31 de marzo de 2008
El zoo de cristall
LAURA
No et tornaré a veure?
JIM
No puc. Estic promès. Surto amb una noia. És una bona noia, com tu, catòlica i irlandesa, i ens entenem força bé. La vaig conèixer l'estiu passat. Des del principi va ser amor. I enamorarme m'ha fet un home nou. La força de l'amor és tremenda. L'amor pot transformar el món sencer. Digue's alguna cosa, sisplau? ( ella el besa) Per què ho has fet això? Per què?
LAURA
Pel record.
No et tornaré a veure?
JIM
No puc. Estic promès. Surto amb una noia. És una bona noia, com tu, catòlica i irlandesa, i ens entenem força bé. La vaig conèixer l'estiu passat. Des del principi va ser amor. I enamorarme m'ha fet un home nou. La força de l'amor és tremenda. L'amor pot transformar el món sencer. Digue's alguna cosa, sisplau? ( ella el besa) Per què ho has fet això? Per què?
LAURA
Pel record.
sábado, 29 de marzo de 2008
Los pajaritos cantan...
A veces pienso que soy un ave. Pero no un ave cualquiera. Sino un ave majestuosa y señorial. Yo no podría ser un arrendajo o un cuervo o un simple gorrión. Sería una tórtola o, aún mejor, una oropéndola. Sí, una oropéndola macho. Me gusta el canto de la oropéndola y su plumaje, sobretodo el del macho. Alas negras, cuerpo amarillo oro y un vuelo solemne y pomposo. Volaría entre encinas y abedules, comiendo moras, brevas y alguna ciruela amarilla. Me reuniría con algún mirlo acuático e intercambiaríamos cd’s, cómics o hablaríamos de la urraca del quinto o de cómo le puso los cuernos la paloma a su esposo. De vez en cuando iría al pueblo a ver qué se cuece y de paso robaría un poco de maíz al panadero. Por la noche nos juntaríamos los amigos y, mientras tomamos un poco de mosto, cantaríamos los últimos hits de David Bustamante con gorgoritos incluidos...
miércoles, 26 de marzo de 2008
Ya sale el Sol
Ayer madrugé bastante y cogí un tren y tomé café. Fumé cigarrillos y al cabo de unas horas volví a coger otro tren.
Visité a mis padres que volvían de las vacaciones y me dieron recuerdos de mucha gente. Luego fuí a ensayar con B. , tomamos café y fumamos cigarrillos y recitamos con música de fondo y vi que su marido tenía una foto con Raphael.
Hice la compra. Mucha compra. La nevera está totalmente colorida. Me gusta. Devolví una película al videoclub. Últimamente estoy acertando con las pelis. Hice dos lavadoras y las tendí. Me llamó un señor de Endesa para venderme un seguro por si un dia me electrocuto, le escuché y le dije que no. Me dió las gracias igualmente. Luego me llamó W. y me contó como estaban las tetas y los paraísos y los policías y los tiempos... y yo me reía. Justo al colgar me llamó A. y me contó lo contenta que estaba y yo me alegré por ella y por su pasión y le conté mis andanzas y mis miedos. Cené verdura y estudié y vi la tele y me quedé dormido...
Visité a mis padres que volvían de las vacaciones y me dieron recuerdos de mucha gente. Luego fuí a ensayar con B. , tomamos café y fumamos cigarrillos y recitamos con música de fondo y vi que su marido tenía una foto con Raphael.
Hice la compra. Mucha compra. La nevera está totalmente colorida. Me gusta. Devolví una película al videoclub. Últimamente estoy acertando con las pelis. Hice dos lavadoras y las tendí. Me llamó un señor de Endesa para venderme un seguro por si un dia me electrocuto, le escuché y le dije que no. Me dió las gracias igualmente. Luego me llamó W. y me contó como estaban las tetas y los paraísos y los policías y los tiempos... y yo me reía. Justo al colgar me llamó A. y me contó lo contenta que estaba y yo me alegré por ella y por su pasión y le conté mis andanzas y mis miedos. Cené verdura y estudié y vi la tele y me quedé dormido...
sábado, 22 de marzo de 2008
qué dura es la vida hermano..
Te doy lo que soy y lo que siento
Un océano azul en un desierto
Unas alas que vuelan más allá de los vientos
Un diluvio de gotas de sudor... de amantes que de amor se mueren
Pero no me pidas que te dé la luna
Porque no la tengo cuando estoy a oscuras
Quitársela al cielo no tiene perdón
Y no te amo menos si te digo no...
Un océano azul en un desierto
Unas alas que vuelan más allá de los vientos
Un diluvio de gotas de sudor... de amantes que de amor se mueren
Pero no me pidas que te dé la luna
Porque no la tengo cuando estoy a oscuras
Quitársela al cielo no tiene perdón
Y no te amo menos si te digo no...
miércoles, 19 de marzo de 2008
domingo, 16 de marzo de 2008
La Almejamorfosis
Conozco un ginecólogo, llamémosle Dr.X, que por cierto es el padre de un personaje muy conocido de la tele.
Dicho ginecólogo me explicó una vez lo que él define como la "almejamorfosis".
Como buen experto en la materia afirma que las mujeres nacen con una almeja, luego le crecen los pelos y se transforma en conejo para más tarde, ya en la vejez y tras la caída del vello, volver a ser una almeja. Está claro, dice, es la "almejamorfosis". Y si un ginecólogo lo dice, yo me lo creo
Dicho ginecólogo me explicó una vez lo que él define como la "almejamorfosis".
Como buen experto en la materia afirma que las mujeres nacen con una almeja, luego le crecen los pelos y se transforma en conejo para más tarde, ya en la vejez y tras la caída del vello, volver a ser una almeja. Está claro, dice, es la "almejamorfosis". Y si un ginecólogo lo dice, yo me lo creo
martes, 11 de marzo de 2008
la la la
Lo mejor que se puede hacer un Lunes ( ayer ) es juntarse con un grupo de amigos y conocidos, pocos y escogidos y amigas y conocidas y tomar unas cañas y unas bravas y hacerse fotos y tomar un chupito de orujo con hielo.
Más tarde, los que aún sobrevivíamos, acabamos en un karaoke del extrarradio barcelonés, dándolo todo y tomando más cervezas. En un ambiente deplorable y casposo que lo hacía todo aún más divertido.
Y como todo me importaba tres cojones. Canté.
Esta canción
y Esta
y finalmente Esta
y más tarde fuimos a mi casa y bebimos más cervezas y vimos unos videos y escuchamos reggae. Y poco después todos se fueron a sus casas
menos L. que tuvo que coger directamente, un autocar hacia Madrid...
Más tarde, los que aún sobrevivíamos, acabamos en un karaoke del extrarradio barcelonés, dándolo todo y tomando más cervezas. En un ambiente deplorable y casposo que lo hacía todo aún más divertido.
Y como todo me importaba tres cojones. Canté.
Esta canción
y Esta
y finalmente Esta
y más tarde fuimos a mi casa y bebimos más cervezas y vimos unos videos y escuchamos reggae. Y poco después todos se fueron a sus casas
menos L. que tuvo que coger directamente, un autocar hacia Madrid...
lunes, 10 de marzo de 2008
salvavidas
El día que te vea desaparecer a lo lejos
sintiendo cloro y picor en la mirada
y charcos de barro en las pupilas
y algas y nenúfares y líquido...
Me ahogaré en tu recuerdo.
¡Lánzame un salvavidas puta!
O desaparece para siempre...
No me mates.
No me despedaces.
No me desangres.
No me lamentes.
Tan sólo pido que me salves
y que me rescates
y que vuelvas a nadar CONMIGO.
-febrero2004-
sintiendo cloro y picor en la mirada
y charcos de barro en las pupilas
y algas y nenúfares y líquido...
Me ahogaré en tu recuerdo.
¡Lánzame un salvavidas puta!
O desaparece para siempre...
No me mates.
No me despedaces.
No me desangres.
No me lamentes.
Tan sólo pido que me salves
y que me rescates
y que vuelvas a nadar CONMIGO.
-febrero2004-
jueves, 6 de marzo de 2008
Enamorado de un Soneto
Déjame confesar, que somos diferentes,
si bien nuestros amores, no pueden dividirse.
Yo he de llevar las manchas, que conmigo quedaron,
sin tu ayuda, pues debo, acarrearlas solo.
En nuestros dos amores, sólo existe respeto,
si bien en nuestras vidas, un pero las separa,
el cual, aún no alternando, la causa del amor,
le roba dulces horas, al gozo de mi afecto.
No podré abiertamente, reconocerte nunca,
a menos que mi culpa, te haga sentir vergüenza.
Ni tú, en público afecto, honrarme libremente
a menos que tú pierdas, el honor de tu nombre.
Mas ruego no lo hagas, que te amo a tal extremo,
que por pertenecerme es mío tu buen nombre.
si bien nuestros amores, no pueden dividirse.
Yo he de llevar las manchas, que conmigo quedaron,
sin tu ayuda, pues debo, acarrearlas solo.
En nuestros dos amores, sólo existe respeto,
si bien en nuestras vidas, un pero las separa,
el cual, aún no alternando, la causa del amor,
le roba dulces horas, al gozo de mi afecto.
No podré abiertamente, reconocerte nunca,
a menos que mi culpa, te haga sentir vergüenza.
Ni tú, en público afecto, honrarme libremente
a menos que tú pierdas, el honor de tu nombre.
Mas ruego no lo hagas, que te amo a tal extremo,
que por pertenecerme es mío tu buen nombre.
martes, 4 de marzo de 2008
casualidades
23h duermo. 2am despierto. leo. estudio. sonetos. algunos son preciosos. creo que no cabe más en mi cerebro. las 3am ,las 4am, tonteo , estudio, duermo y despierto. el cuento de la lechera. juego a la lotería en mis sueños. tennessee me espera, paciente. los republicanos también. y ulisses y las sirenas. y duermo pocas horas. y despierto con la sensación de no haber aprendido nada. putamierda. y sigo. sigo. esperando la casualidad de mi vida. la más grande...
jueves, 28 de febrero de 2008
y si te quedas esta noche nada más...
Mi aurícula izquierda está en desacuerdo con la derecha. El tabique
interauricular no sabe qué hacer y la válvula tricúspide menos todavía. Todo mi corazón es un completo lío, un desbarajuste. Mi alma está de mudanza. Faltan muchas cosas por llegar y otras se han ido contigo. ¿ Por qué no me las devuelves, si eran mías?
Me han dicho que pronto me traerán nuevos sentimientos. Estoy deseoso de sentirlos de nuevo... aunque no sea contigo. Tú te los llevaste. ¿Por qué no me los devuelves, si eran míos?
El amor, el cariño, el afecto, la pasión... estaban dormidos. Estaban invernando. Tú los despertaste de su letargo. Se desperezaron y te amaron como a nadie. Ahora ya no los tengo. Estoy esperando que me los traigan. ¿Por qué no me los devuelves, si eran míos?
Si algún día me los quieres traer, no será mi espíritu quien los recoja, ni mis manos, ni mi esencia, ninguna parte de mí lo hará porque estarán tan faltos de cariño que no servirán para nada. Mientras, me quedaré quieto. Esperando que la dulzura inunde mis latidos y mi sangre. Yo dejaré un hueco, por si acaso...
( y si te quedas esta noche nada más... prometo que voy a cambiar)
diciembre, 2002
interauricular no sabe qué hacer y la válvula tricúspide menos todavía. Todo mi corazón es un completo lío, un desbarajuste. Mi alma está de mudanza. Faltan muchas cosas por llegar y otras se han ido contigo. ¿ Por qué no me las devuelves, si eran mías?
Me han dicho que pronto me traerán nuevos sentimientos. Estoy deseoso de sentirlos de nuevo... aunque no sea contigo. Tú te los llevaste. ¿Por qué no me los devuelves, si eran míos?
El amor, el cariño, el afecto, la pasión... estaban dormidos. Estaban invernando. Tú los despertaste de su letargo. Se desperezaron y te amaron como a nadie. Ahora ya no los tengo. Estoy esperando que me los traigan. ¿Por qué no me los devuelves, si eran míos?
Si algún día me los quieres traer, no será mi espíritu quien los recoja, ni mis manos, ni mi esencia, ninguna parte de mí lo hará porque estarán tan faltos de cariño que no servirán para nada. Mientras, me quedaré quieto. Esperando que la dulzura inunde mis latidos y mi sangre. Yo dejaré un hueco, por si acaso...
( y si te quedas esta noche nada más... prometo que voy a cambiar)
diciembre, 2002
martes, 26 de febrero de 2008
corazón corazón
Tras varias semanas si ir, esta mañana he ido al trabajo "guay". Al que sólo voy de vez en cuando. Ahora muy de vez en cuando. Y ha sido muy divertido.
B. me dijo :-Tio, tenia ganes de veure´t
T. me dijo: -Ja fa dies que no venies... o no em coincidit?
A. nos dijo: -Ohh la parelleta junta un altre cop...
y me he puesto los zapatos horribles y hemos contado chistes y fumado varios cigarrillosy R. me decia que "es maco fer anys" y A. me daba dos besos de madre y M. contaba una anécdota increíble y yo pensaba que debería verlos más a menudo...
B. me dijo :-Tio, tenia ganes de veure´t
T. me dijo: -Ja fa dies que no venies... o no em coincidit?
A. nos dijo: -Ohh la parelleta junta un altre cop...
y me he puesto los zapatos horribles y hemos contado chistes y fumado varios cigarrillosy R. me decia que "es maco fer anys" y A. me daba dos besos de madre y M. contaba una anécdota increíble y yo pensaba que debería verlos más a menudo...
sábado, 23 de febrero de 2008
ehh polla
"ehh polla" es una expresión muy utilizada por mi grupo de amigos. Es muy útil cuando te quedas sin palabras, sin saber que decir, sueltas un "ehh polla" y punto en boca.
¿cuánto nos gastamos anoche ? nos preguntábamos mi amigo R. y yo esta mañana. joder. Eran las 19.30h cuando partíamos R. F. y yo hacia la sala Apolo para ver el concierto de Dorian y sobretodo de nuestros adorados La Habitación Roja.
Eran las 20.30h y degustamos unos frankfurts y unas cañas. Posteriormente un gintonic y después otro y el amigo F. unos whiskys y al final, los 3, unos tequilas. Entramos al concierto ya empezado. Como nos suele pasar. Otro gintonic dentro. Tres chicos rozando los 30, pegando saltos y abrazándonos con cada canción. Así se debe ir a un concierto. Es nuestra particular "política de conciertos".
Acaba. Cogemos el metro y vamos al Benidorm. Hemos quedado conb Ll. J. y M. . Otro gintonic. Otro gintonic. Nos vamos. Taxi. Mucha cola. Otro taxi. Burguer King. Hamburguesa de allioli?. Si. Somos unos cerdos, la verdad. Vamos al bar Ramón. Más copas. Necesitamos unos chicles urgentemente. Vamos al Sidecar. Cola. Vemos una pelea muy graciosa. Entramos. Y todo hace estragos. Bahhh, duermo y bailo a la vez. Otro baila y duerme a la vez. Otro habla con una rubia. Es necesario volver a casa. A la camita. Otro taxi. Bahh... a dormir.
Que te quedas en mi casa?. Te preparo el sofá , mamón, y una manta
y no ronques mucho que te conozco.
"qui n'ha begut en tindrà set tota la vida" dice Mishima
Pues si.
¿cuánto nos gastamos anoche ? nos preguntábamos mi amigo R. y yo esta mañana. joder. Eran las 19.30h cuando partíamos R. F. y yo hacia la sala Apolo para ver el concierto de Dorian y sobretodo de nuestros adorados La Habitación Roja.
Eran las 20.30h y degustamos unos frankfurts y unas cañas. Posteriormente un gintonic y después otro y el amigo F. unos whiskys y al final, los 3, unos tequilas. Entramos al concierto ya empezado. Como nos suele pasar. Otro gintonic dentro. Tres chicos rozando los 30, pegando saltos y abrazándonos con cada canción. Así se debe ir a un concierto. Es nuestra particular "política de conciertos".
Acaba. Cogemos el metro y vamos al Benidorm. Hemos quedado conb Ll. J. y M. . Otro gintonic. Otro gintonic. Nos vamos. Taxi. Mucha cola. Otro taxi. Burguer King. Hamburguesa de allioli?. Si. Somos unos cerdos, la verdad. Vamos al bar Ramón. Más copas. Necesitamos unos chicles urgentemente. Vamos al Sidecar. Cola. Vemos una pelea muy graciosa. Entramos. Y todo hace estragos. Bahhh, duermo y bailo a la vez. Otro baila y duerme a la vez. Otro habla con una rubia. Es necesario volver a casa. A la camita. Otro taxi. Bahh... a dormir.
Que te quedas en mi casa?. Te preparo el sofá , mamón, y una manta
y no ronques mucho que te conozco.
"qui n'ha begut en tindrà set tota la vida" dice Mishima
Pues si.
miércoles, 20 de febrero de 2008
SI, DE VEGADES EM PASSA
Olvidarte me cuesta tanto.
Olvidar quince mil encantos.
Es...
mucha sensatez.
http://www.youtube.com/watch?v=cvUNjL6gYjc
Olvidar quince mil encantos.
Es...
mucha sensatez.
http://www.youtube.com/watch?v=cvUNjL6gYjc
martes, 19 de febrero de 2008
TeQuiero?¿
Hace unos cuatro años, a nadie en especial...
Te quiero en un sueño.
Te quiero en una canción de los Planetas.
Te quiero en luces de neón.
Te quiero en una foto, sonriendo.
Te quiero protagonizando un drama Francés.
Te quiero en lápices de color magenta.
Te quiero flotando en la vía láctea.
Te quiero en un jarrón con tus cenizas…
Te quiero y te detesto.
Te maldigo y te condeno.
Te censuro con paraguas de hierro
porque linchas mi arteria pulmonar,
con tus cruentas miradas de indiferencia.
Te quiero en un sueño.
Te quiero en una canción de los Planetas.
Te quiero en luces de neón.
Te quiero en una foto, sonriendo.
Te quiero protagonizando un drama Francés.
Te quiero en lápices de color magenta.
Te quiero flotando en la vía láctea.
Te quiero en un jarrón con tus cenizas…
Te quiero y te detesto.
Te maldigo y te condeno.
Te censuro con paraguas de hierro
porque linchas mi arteria pulmonar,
con tus cruentas miradas de indiferencia.
jueves, 14 de febrero de 2008
¿follamos?
Me haces cosquillas con tu vello púbico.
Sonrío y sonríes.
Te miro.
Saco la lengua y te miro.
Tu coño está húmedo
Mi polla no cabe en sí.
¿Follamos?
Pues follamos.
Primero: me pongo encima.
Tú gimes.
Segundo: me pongo debajo.
Tú gimes.
Tercero: a cuatro patas.
Tú gimes.
¿Gemimos juntos?
Ahhhhhhhhhhhhh
Parecemos un coro.
Pero no de curas sino de amantes.
Y podríamos formar un grupo.
Se llamaría Coramantes.
Y tendríamos éxito.
Entre toda la población.
(Masculina y femenina).
Y seríamos los reyes del mundo.
¿Follamos de nuevo?
Pues follamos.
Sonrío y sonríes.
Te miro.
Saco la lengua y te miro.
Tu coño está húmedo
Mi polla no cabe en sí.
¿Follamos?
Pues follamos.
Primero: me pongo encima.
Tú gimes.
Segundo: me pongo debajo.
Tú gimes.
Tercero: a cuatro patas.
Tú gimes.
¿Gemimos juntos?
Ahhhhhhhhhhhhh
Parecemos un coro.
Pero no de curas sino de amantes.
Y podríamos formar un grupo.
Se llamaría Coramantes.
Y tendríamos éxito.
Entre toda la población.
(Masculina y femenina).
Y seríamos los reyes del mundo.
¿Follamos de nuevo?
Pues follamos.
lunes, 11 de febrero de 2008
Plorant les hores
Quien me conoce, sabe que no es el tipo de música
que me gusta, ni me interesa. Pero hace unos días, conduciendo
de noche, por la autopista. Sonó esta canción por la radio.
LA CANCIÓN
Y no sé si fue la situación , el momento o la debilidad... pero me
produjo un nudo en la garganta y, a su vez, una sensación
de placer...
"No, no trobaràs un altre amor igual.
Com el que et vaig donar.
Sé que el meu lloc, després, acabarà en mans d’ un altre que no t’ha d’estimar com jo.
Per què tens por i no em mires a la cara?.
I vols que sigui amic a partir d’ ara?.
Després de tot aixó, ja no m’ en fio.
A un amic tot li perdono.
Però es que jo t’ estimo.
Potser sóc molt poc original.
Però és la meva forma de pensar..."
que me gusta, ni me interesa. Pero hace unos días, conduciendo
de noche, por la autopista. Sonó esta canción por la radio.
LA CANCIÓN
Y no sé si fue la situación , el momento o la debilidad... pero me
produjo un nudo en la garganta y, a su vez, una sensación
de placer...
"No, no trobaràs un altre amor igual.
Com el que et vaig donar.
Sé que el meu lloc, després, acabarà en mans d’ un altre que no t’ha d’estimar com jo.
Per què tens por i no em mires a la cara?.
I vols que sigui amic a partir d’ ara?.
Després de tot aixó, ja no m’ en fio.
A un amic tot li perdono.
Però es que jo t’ estimo.
Potser sóc molt poc original.
Però és la meva forma de pensar..."
sábado, 9 de febrero de 2008
LosAmantesTristes
Es el título de la novela de Eugenia Rico. En apenas 100 páginas. En apenas dos horas. Te produce una sensación de resquemor, de placer, de rabia, de realidad y de mierdadevida.
"para nosotros, todos nuestros amores son grandes amores, simplemente porque son nuestros. Si viésemos nuestras historias de amor en el cine, no seríamos capaces de soportarlas ni media hora. Porque son casi iguales. Hay pocas variantes: chico mayor conoce chica pequeña. Chico mayor se enamora de chica pequeña. Chica pequeña flipa con chico mayor. Chico mayor empieza a tener miedo y quiere volver a la rutina. Chica pequeña tiene dudas y agobia a chico mayor con exigencias. Chico mayor se busca a otra que le dé menos problemas
(...)
Puedes conocer a muchos hombres o a muchas mujeres en tu vida, pero sólo tendrás una gran historia de amor o dos. Hay gente que ha tenido tres y ha sobrevivido. Muchos no han tenido ninguna. El amor no puede ser un éxito, es un ideal y los ideales raramente salen bien..."
pd. acabo de leer su última novela, altamente recomendable, "El otoño alemán". Una historia sobre la amistad, los celos, los nazis, burguesía, amor y muerte.
"para nosotros, todos nuestros amores son grandes amores, simplemente porque son nuestros. Si viésemos nuestras historias de amor en el cine, no seríamos capaces de soportarlas ni media hora. Porque son casi iguales. Hay pocas variantes: chico mayor conoce chica pequeña. Chico mayor se enamora de chica pequeña. Chica pequeña flipa con chico mayor. Chico mayor empieza a tener miedo y quiere volver a la rutina. Chica pequeña tiene dudas y agobia a chico mayor con exigencias. Chico mayor se busca a otra que le dé menos problemas
(...)
Puedes conocer a muchos hombres o a muchas mujeres en tu vida, pero sólo tendrás una gran historia de amor o dos. Hay gente que ha tenido tres y ha sobrevivido. Muchos no han tenido ninguna. El amor no puede ser un éxito, es un ideal y los ideales raramente salen bien..."
pd. acabo de leer su última novela, altamente recomendable, "El otoño alemán". Una historia sobre la amistad, los celos, los nazis, burguesía, amor y muerte.
lunes, 4 de febrero de 2008
se me repite
No ha sido un carnaval especialmente divertido. Normalito. Los ha habido mejores ( y peores ). Digamos que ha sido "raro".
Lo mejor, diría yo, fueron sendas hamburguesas compradas en un lugar de cuyo nombre no quiero acordarme con mi amigo R. . Tras horas de ajetreo previo, fueron devoradas con un ímpetu fastuoso... y fueron recordadas durante toda la noche... con alegría y gases... somos simples... si.
El domingo fue más tranquilo. Película y mirar lluvia desde la ventana. Los Goya sorprendieron y me alegré mucho de que ganara Maribel Verdú y en cierto modo también me alegré que ganara Manuela Velasco el goya a la mejor actriz revelación, por la peli Rec. Recuerdo que ella hizo el cásting antes que yo. Una hora estuvo. Y salió llorando. Congestionada. Estaba enferma. Y le ofrecí un cigarrillo y fumamos juntos. Y hablamos de mocos y de Madrid y de que yo era el siguiente...
Lo mejor, diría yo, fueron sendas hamburguesas compradas en un lugar de cuyo nombre no quiero acordarme con mi amigo R. . Tras horas de ajetreo previo, fueron devoradas con un ímpetu fastuoso... y fueron recordadas durante toda la noche... con alegría y gases... somos simples... si.
El domingo fue más tranquilo. Película y mirar lluvia desde la ventana. Los Goya sorprendieron y me alegré mucho de que ganara Maribel Verdú y en cierto modo también me alegré que ganara Manuela Velasco el goya a la mejor actriz revelación, por la peli Rec. Recuerdo que ella hizo el cásting antes que yo. Una hora estuvo. Y salió llorando. Congestionada. Estaba enferma. Y le ofrecí un cigarrillo y fumamos juntos. Y hablamos de mocos y de Madrid y de que yo era el siguiente...
viernes, 1 de febrero de 2008
caminante no hay camino
últimamente conduzco mucho. y no me acaba de gustar. nunca me ha gustado demasiado.
también utilizo el autobús, el tren, el metro y las piernas. salgo de casa temprano y llego tarde.
supongo que en el fondo me sienta bien. porque a veces puedo pasar varios dias sin tener nada que hacer y eso es peor. mucho peor.
me acabo de reunir con un par de personas para un proyecto interesante. supongo que lo haré. si podemos cuadrar horarios y disponibilidad.
acabo de comer, en la rambla del raval. he tomado café. he leído guión y he hecho que estudiaba. que pereza... ahora en un cyber-paki mirando unos asuntos. me sobra tiempo antes de coger un tren para el vallès y me hacen falta unas bambas. voy? si.
también utilizo el autobús, el tren, el metro y las piernas. salgo de casa temprano y llego tarde.
supongo que en el fondo me sienta bien. porque a veces puedo pasar varios dias sin tener nada que hacer y eso es peor. mucho peor.
me acabo de reunir con un par de personas para un proyecto interesante. supongo que lo haré. si podemos cuadrar horarios y disponibilidad.
acabo de comer, en la rambla del raval. he tomado café. he leído guión y he hecho que estudiaba. que pereza... ahora en un cyber-paki mirando unos asuntos. me sobra tiempo antes de coger un tren para el vallès y me hacen falta unas bambas. voy? si.
lunes, 28 de enero de 2008
¿me la vuelves a enseñar?
El Cabaret Voltaire resultó ser un éxito. Ninguno de nosotros lo esperábamos, pero fue así. Mucho público, muchas risas y buenas críticas. Creo que a partir de ahora siempre actuaré con mallas, sea el personaje que sea, ya que causaron furor.jojojo. Al acabar la función del domingo ( la más surrealista ) fuimos a cenar y, como suele pasar muy a menudo, acabamos mi colega X. y yo tomando unas copas en el típico bar que no cierra hasta las 5 de la mañana y estan los típicos 4 o 5 personajes de la noche. Mientras hablábamos de cualquier cosa, se nos acerca un señor gordo con bigote y de unos 50 y pico años.
-Os echo una partida al futbolín, los dos contra mí.
-Qué?
-Si, venga que os veo aburridos, pago yo.
- Yo: es que yo no sé jugar
-Da igual, es para pasar el rato.
jugamos.
nos gana 5 a 4 . y me dice que fue campeón de no sé qué de su pueblo.
Acto seguido dice:
-Os puedo hacer una pregunta personal?
...
Me podéis invitar a una rayita o algo?
Le decimos que no tenemos y no solemos.
- Ah bueno, entonces no tenéis nada? , bueno bah, os lo digo, soy poli secreta y llevo 6 horas aquí haciendo un seguimiento. Hace 3 días que vengo, estoy borracho, mirad ( la placa ) soy sargento y mirad ( la pistola ) y como me aburría y os he visto cara de pardillos pues he venido con vosotros.
Estuvimos con el tipo toda la noche, nos invitaba a gintonics y caipirinhas y hablamos de política y de culos y de tetas y yo le pedí que me volviese a enseñar la pistola y me acordé de cuando mi amiga Carmen me dice.
-joder tío, siempre te pasan unas cosas más raras...
-Os echo una partida al futbolín, los dos contra mí.
-Qué?
-Si, venga que os veo aburridos, pago yo.
- Yo: es que yo no sé jugar
-Da igual, es para pasar el rato.
jugamos.
nos gana 5 a 4 . y me dice que fue campeón de no sé qué de su pueblo.
Acto seguido dice:
-Os puedo hacer una pregunta personal?
...
Me podéis invitar a una rayita o algo?
Le decimos que no tenemos y no solemos.
- Ah bueno, entonces no tenéis nada? , bueno bah, os lo digo, soy poli secreta y llevo 6 horas aquí haciendo un seguimiento. Hace 3 días que vengo, estoy borracho, mirad ( la placa ) soy sargento y mirad ( la pistola ) y como me aburría y os he visto cara de pardillos pues he venido con vosotros.
Estuvimos con el tipo toda la noche, nos invitaba a gintonics y caipirinhas y hablamos de política y de culos y de tetas y yo le pedí que me volviese a enseñar la pistola y me acordé de cuando mi amiga Carmen me dice.
-joder tío, siempre te pasan unas cosas más raras...
lunes, 21 de enero de 2008
¿sólo o con leche?
Llevo dos semanas seguidas yendo al teatro sólo. Pensaba que sería algo que nunca haría en mi vida. De hecho, nunca he ido al cine sólo. Pero al teatro sí. La semana pasada salió bien la cosa. Incluso me dieron una invitación y me encontré con una amiga y luego tomamos café. Bueno, yo un trinaranjus.
El viernes pasado también fui sólo. Esta vez pagué, aunque se suponía que estaba en lista de invitados. Que más da. Después de la obra estuve bebiendo cerveza con unos semidesconocidos y semidesconocida que acabaron conviertiéndose ( muchas cervezas después ) en conocidos y conocida.
Este miércoles voy a un estreno. Ya no sé si ir sólo o acompañado. Ya no sé qué me gusta más...
El viernes pasado también fui sólo. Esta vez pagué, aunque se suponía que estaba en lista de invitados. Que más da. Después de la obra estuve bebiendo cerveza con unos semidesconocidos y semidesconocida que acabaron conviertiéndose ( muchas cervezas después ) en conocidos y conocida.
Este miércoles voy a un estreno. Ya no sé si ir sólo o acompañado. Ya no sé qué me gusta más...
miércoles, 16 de enero de 2008
martes, 15 de enero de 2008
niño perdido
dias raros, desorden, mucho desorden, conversaciones, demasiadas, emocionarme en una butaca, no sé si bebo demasiado, bufanda en el cuello y afonía, motivación a ratos, casi no me quedan uñas, que será será, la lara la lá, carrera de fondo, sin agua, con sed, sin sombra, zancadillas, tos, tos, tos, veo un niño perdido en unos grandes almacenes y pienso que soy yo, encontradme hijos de puta!, nada, corrientes, circulares, en , el , tiempo...
jueves, 10 de enero de 2008
är te
Durmiendo la siesta, bailando en la fiesta, nadando en el mar,fumando después del café, fumando después de... después de la tarde.Cuando se enciende la noche en el monte, cuando cruzamos mi ciudad en coche, mientras que suena el casset...te con su voz ronca de Jac...ques Brel. Mirarme en tus ojos, oírte charlar, dejar que me peines en vez de pensar, dejarme abrazar por cualquiera, que sepa mentirme, que bese con fuerza. Volver a tus brazos, sentir tu rechazo, gritar hasta quedarme afónica, llorar hasta que me entre la sed, beberme un buen vino y poderme comer un bistec a la plancha. Dormir cien mil horas, soñar que me quieresy no hacerme daño el pellizco, volver a encontrarte a mi lado, volver a abrazarte y desayunarte, esto sí que es ärte...
ärte
ärte
martes, 8 de enero de 2008
amor y chistorra
Ayer quedé con mi buen amigo R. para cenar y charlar en mi piso. Nuestras conversaciones transcurren desde lo más soez y barriobajero hasta lo más cursi y romántico.
"la quiero no la quiero la quiero"
" la quise y luego no pero ella a mi sí"
"eres más de culos o de tetas?"
"es que hay que elegir?"
"puta rabia que dos personas no se encuentren en el mismo momento"
"puta rabia el amor"
"qué jodido es"
Así que, decidimos meternos entre pecho y espalda, sendos platos
de "mongetes i butifarra i chistorra " con pan y all i oli.
y escuchamos a carrots y nos cagamos en todo...
"la quiero no la quiero la quiero"
" la quise y luego no pero ella a mi sí"
"eres más de culos o de tetas?"
"es que hay que elegir?"
"puta rabia que dos personas no se encuentren en el mismo momento"
"puta rabia el amor"
"qué jodido es"
Así que, decidimos meternos entre pecho y espalda, sendos platos
de "mongetes i butifarra i chistorra " con pan y all i oli.
y escuchamos a carrots y nos cagamos en todo...
domingo, 6 de enero de 2008
respeto
-Pero a usted le había hablado Pepe de esta casa, padre?
-No, no, que va...
-¿Cómo se le ocurrió lo de Dostoyevski?
-Ah, pues no lo sé hijo, la verdad... pero mira, gracias a esa tonteria vamos a dormir bajo "techao", ¿qué te parece?
...
-Supongo que me respetarás, eh Teodoro?
-Pero qué guarradas está usted pensando , padre?
-Déjate, déjate, que un hombre en la cama siempre es un hombre en la cama eh.
http://www.youtube.com/watch?v=CpIIh6Lhcio&NR=1
-No, no, que va...
-¿Cómo se le ocurrió lo de Dostoyevski?
-Ah, pues no lo sé hijo, la verdad... pero mira, gracias a esa tonteria vamos a dormir bajo "techao", ¿qué te parece?
...
-Supongo que me respetarás, eh Teodoro?
-Pero qué guarradas está usted pensando , padre?
-Déjate, déjate, que un hombre en la cama siempre es un hombre en la cama eh.
http://www.youtube.com/watch?v=CpIIh6Lhcio&NR=1
sábado, 5 de enero de 2008
viernes, 4 de enero de 2008
No he comprado Nada
Aún no he comprado ni un regalo de reyes.
Me toca un poco
los sin nombre el tener que hacerlo, pero claro, luego se me enfadan...
Hoy quería hacer algo, pero estar en el teatro desde las 11h hasta las 20h
no es compatible con ir de compras.
Como siempre, mañana a ultimísima hora...
No sé que pedir a los Reyes. La verdad, me porto un poco mal...
Me pido... me pido... trabajo?¿ más trabajo?
¿ se puede pedir eso, no?
Me toca un poco
los sin nombre el tener que hacerlo, pero claro, luego se me enfadan...
Hoy quería hacer algo, pero estar en el teatro desde las 11h hasta las 20h
no es compatible con ir de compras.
Como siempre, mañana a ultimísima hora...
No sé que pedir a los Reyes. La verdad, me porto un poco mal...
Me pido... me pido... trabajo?¿ más trabajo?
¿ se puede pedir eso, no?
jueves, 3 de enero de 2008
Inicio
Uno nunca sabe cómo empezar estas cosas. La verdad, no sé ni por qué lo empiezo. Puede que por desidia, por aburrimiento, por ego, por desahogo... ni idea.
Supongo que el comienzo de año te hace reflexionar, entristecerte, replantearte cosas y tienes ganas de escribirlas e incluso hacerlas públicas, aunque en el fondo no tengas ni puta idea de por qué lo haces.
Hoy es un post de presentación y de balances. Ayer analizaba el año dosmilsiete en comparación con el dosmilseis. Éste último año ha sido un proceso de "tobogán" continuo. Hoy arriba mañana abajo. He querido más, he cambiado de domicilio, he trabajado más, he llorado más, he viajado más, he ganado más, he gastado más y me he hecho un año más viejo.
Pese a todo, ha sido un buen año.
Bienvenidos , bienvenidas, pónganse cómodos
Empiezo aquí, en Miparasol
Supongo que el comienzo de año te hace reflexionar, entristecerte, replantearte cosas y tienes ganas de escribirlas e incluso hacerlas públicas, aunque en el fondo no tengas ni puta idea de por qué lo haces.
Hoy es un post de presentación y de balances. Ayer analizaba el año dosmilsiete en comparación con el dosmilseis. Éste último año ha sido un proceso de "tobogán" continuo. Hoy arriba mañana abajo. He querido más, he cambiado de domicilio, he trabajado más, he llorado más, he viajado más, he ganado más, he gastado más y me he hecho un año más viejo.
Pese a todo, ha sido un buen año.
Bienvenidos , bienvenidas, pónganse cómodos
Empiezo aquí, en Miparasol
Suscribirse a:
Entradas (Atom)